تفاوت قیمت میگو دریایی و پرورشی در بازار

تفاوت میگو پرورشی و دریایی در چیست؟ قیمت میگو دریایی و پرورشی در بازار کشور چقدر است ؟

در مورد میگو پرورشی و دریایی چه می دانید؟

 میگوها ازجمله مرغوبترین انواع سخت پوستانی هستند که در آبهای شور و شیرین زندگی می کنند و به دو دسته میگوی آب شورومیگوی آب شیرین تقسیم می‌شوند که هر کدام از آنها دارای ویژگی های منحصر به خود هستند.

در میهن ما ایران از گونه آب شیرین تنها میگوی روزنبرگی وارد شده و در سطح بسیار محدودی درغرب کشور پرورش داده می شود.

تفاوت عمده این گونه میگو ( یا شاه میگو) با میگوهای دریایی و پرورشی آب شور( گونه وانامی ) درایران داشتن چنگال های بلند است و همچنین اینکه در استخرها و مزارع غیر ساحلی قابل پرورش است.

میگوهای وحشی ( یا همان دریایی) و قابل مصرف در ایران صرفآ در آبهای جنوبی خلیج فارس و دریای عمان و در هر چهار استان جنوبی صید و راهی بازارهای مصرف می شوند و از تنوع گونه ای زیادی برخوردارند.

ولی در صنعت پرورش فقط گونه وانامی را داریم که بومی ایران نیست اما تولید و گسترش مصرف داخلی و صادراتی آن در حال حاضر حدود شش برابر استحصال دریایی و هنوز هم هر ساله بر تولید آن افزوده می شود .

 که جالب است بدانید این گونه پرورشی درکنارآبهای دریای مازندران در استان شمالی گلستان نیزوجود دارد ومانند جنوب در کناره های دریا و با پمپاژ آب دریا در مزارع متصل به ساحل پرورش داده می شود .

 بنابراین روشن می شود که عوامل اصلی تعیین قیمت ها دراین دودسته میگو تا حدود زیادی با یکدیگر متفاوت است و با توجه به اینکه بخش عمده از گونه پرورشی میگو راهی بازارهای جهانی و صادر می شود و از سوی دیگرهشتاد درصد تولید و صادرات گونه های پرورشی جهان را وانامی تشکیل می دهد.

قیمت گونه پرورشی وانامی عمدتآ تحت تاثیر قیمت های جهانی است و متقابلآ قیمت میگوهای دریایی از میزان و قدرت خرید داخلی تبعیت میکند بویژه آنکه تولید و یا در اصل مقدار کل ساحل آوری آن محدود بوده و قابل افزایش نیست و با توجه به اینکه میگوهای دریایی ایران از لحاظ  ذایقه پسندی و رنگ آن بویژه در بوشهر جذابیت بیشتری دارد در بیشتر سال ها و فصول سال ( و البته در سایزهای برابر) قیمت های بالاتری دارند. و این تفاوت ها از سی درصد و تا صد درصد متفاوت خواهد بود.

خواص میگو

باید بدانید که گوشت همه گونه های میگو دارای اسیدهای چرب ضروری مانند اسیدهای چرب اُمگا-3 هستند. از سوی دیگر این موجودات دریایی کوچک تأمین كننده مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند سلنیوم، آهن، روی، فسفر و منیزیم و نیز ویتامین‌هایی مانند D، B12 و نیاسین (یكی از ویتامین‌های گروهB) برای بدن می‌باشند.

ویتامین B12 از بیماری های قلبی عروقی جلوگیری میکند و همچنین اسیدهای چرب امگا3 موجود در بدن این آبزیان، در پیشگیری از بیماری های قلبی و کاهش فشار خون بالا موثر است.

تركیبات ضد سرطان:

سلنیوم به عنوان یک منبع قوی احتمال بروز سرطان را کم میکند.

عملكرد مغز نیز تحت تآثیر مصرف انواع آبزیان مانند میگو به دلیل وجود اسیدهای چرب امگا-3 بهبود یافته و در کاهش زوال عقل ( آلزایمر) ناشی از افزایش سن تآثیر گذار است.

 و همچنین این اسیدها بر خلاف اسیدهای موجود در گوشت های دیگر مانند اُمگا-6 احتمالآ موجب کاهش افسردگی می شود .

و البته همه اینها و خواص دیگر ناشی از مصرف آبزیان در شرایطی است که سه بار در هفته باشد و از سوی دیگر افراط در مصرف نیز اشتباه است . و می بایست با مصرف موادغذایی دارای آنتی اکسیدان مانند ویتامین C مانند مرکبات و سبزی های برگدار و انواع ویتامین E ( جوانه ها ) همراه شود تا از تبدیل شدن مواد موجود در گوشت آبزیان به اکسید و مواد مضر جلوگیری شود.

در کشور ایران با پرورش انواع میگو همراه می باشد و در بازار فروش میگو دریایی و پرورشی صورت می گیرد که هر کدام دارای ویژگی ها و رنگ های متفاوتی هستند.

تفاوت میگو پرورشی با دریایی

میگو ها در دو نوع دریایی و پرورشی در بازار به فروش می‌رسد. کیفیت میگوی دریایی در ایران از نوع پرورشی آن مرغوب تر و بازارپسندتر است.

همچنین این دو نوع آبزی از نظر رنگ و شکل ظاهری نیز با هم متفاوت هستند. به این صورت که چون میگوی پرورشی در ایران در همه مزارع و مناطق مختلف، صرفا از گونه ی وانامی است.

و رنگ میگو پرورشی وانامی به صورت سبز زیتونی(پررنگ یا کم رنگ و گاهی زیتونی شیشه مانند) بوده که از تمامی گونه های دریایی ایران متفاوت و قابل تشخیص است.

توضیح اینکه میگو وانامی، بومی آبهای ایران نیست. و یکی از دلایل انتخاب گونه وانامی نسبت به گونه ی میگوی ایرانی قبلی(ایندیکوس یا سفید هندی) مقاوم تر بودن آن در برابر بیمارهاست.

 میگوی وانامی حدود ۸۰ درصد  میگو های جهان را تشکیل می‌دهد به طبع  درصد بسیار بالایی از صادرات در جهان را این نوع میگو تشکیل می دهد.

 در مورد رنگ میگو می‌توان گفت که میگو دارای رنگ صورتی کم رنگ و رنگ های دیگر که در مطلب میگو خوراکی خلیج فارس می توانید ببینید ولی میگو های پرورشی  از رنگ سبز زیتونی برخوردار هستند می تواند دارای درجه بندی باشد.

البته برخی از میگو های پرورشی دارای رنگ سفید و درخشان هستند که با آنها میگو هندی گفته می شود. رنگ سبز زیتونی بخاطر سولفات خوراکی است که به آب یخ موجود در هنگام صید میگو پرورشی اضافه میشود.

تعدادی از تفاوت میگو ها  گفته شد در ادامه میگو پرورشی مخصوص آبهای شور پرورش داده میشود پس مزارع میگو در کنار سواحل دریا ساخته می شود. که از طریق کانالهایی آب شور دریا به مزارع هدایت می شود.

 پرورش میگو در سواحل دریای خلیج فارس، دریای عمان و بصورت هدایت آب از طریق کانال ها آب دریا پرورش داده می شود.

در میگوی دریایی، میگو ها در سایزهای بزرگتر دیده می شود. چون در محیط آزاد رشد می کنند و زمان بیشتری برای بزرگ شدن دارند سایز های  بزرگ هم دیده می شود  اما علت محدودیت زمانی طرح پرورش میگو وقتی میگو پرورشی به یک اندازه مشخص رسید آن را برداشت می کنند  به همین علت سایز های درشت در بین آنها کمتر دیده می شود ولی بازهم به عواملی متعدد دیگر بستگی دارد.

 فصل میگوی تازه دریایی در مواقعی از سال فراوانی بیشتری دارد در استان های جنوبی میگوی صورتی از نیمه های تابستان تابستان مجوز صید داده میشود در زمان فصل سرد به عمق دریا و لایه های زیرین می رود صید آن کمتر می شود مسئله باعث بالا رفتن قیمت میگو در ماه های دیگر سال میشود.

پس برای خرید به صرفه اوایل مرداد تا پایان شهریور مناسب تری دارند. رنگ میگوهای پرورشی موقع پخته شدن نارنجی میشه و اینکه ظاهرش حفظ می شود.

قیمت میگو دریایی و پرورشی در بازار

قیمت میگو دریایی از میگو پرورشی بیشتر می‌باشد چرا که از نظر طعم و خواص و همچنین صید دشوار آن با میگو پرورشی متفاوت است.

قیمت میگو دریایی که در سایز بزرگی چون ۵۱ الی ۶۰ عرضه می گردد قیمت حدود ۶۵۰۰۰  تومان می باشد. قیمت میگوی دریایی سایز ۴۰ الی ۵۰ که با سر و به صورت منجمد شده است قیمت حدودی ۷۵,۰۰۰ تومان رقم خورده است.

میگوی دریایی سایز ۳۰ الی ۴۰ با سر و منجمد شده با قیمت حدودی ۸۵۰۰۰ تومان به فروش می رسد. قیمت میگو پرورشی در بازار کشور نیز حدود ۵۰,۰۰۰ تومان به بالا می باشد. جهت اطلاع از قیمت روز میگو  در بازار کشور با مشاورین واحد فروش تماس حاصل فرمایید.